کد مطلب:141791 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:123

زهیر بن قین بن قیس انماری بجلی
«زهیر» مرد شریفی در بین قوم خود بود و در كوفه زیست می كرد. او مردی شجاع بود و در جنگ ها، هماره به نام آوری شهرت داشت. [1] .

«زهیر» فرزند «قین بجلی» از یاران


رسول خدا بود؛ اما پس از رحلت پیامبر و بر اثر تبلیغات وسیع «معاویه»، می پنداشت كه امام علی علیه السلام در ریختن خون «عثمان» سهیم بوده است. از این رو نسبت به امام علی علیه السلام و فرزندانش علاقه ای نشان نمی داد. گفته اند او نیز به «عثمان بن عفان» ابراز مودت می كرد؛ اما بر ما روشن نیست كه او تا كجا و چه مقدار از اهل بیت روی گردان بوده است. هر چه بود، او به دست سالار شهیدان حسین علیه السلام در راه كربلا گام نهاد. [2] او در این راه جان خود را نثار كرد و در نبرد، سخت مورد اعتماد امام علیه السلام بود، به گونه ای كه امام او را به فرماندهی جانب راست سپاه خود منصوب فرمود.

او در وقت نماز ظهر -به امر امام - سپر جان آن حضرت شد. امام گاه او را برای احتیاج، به سمت لشكر دشمن می فرستاد. امام به او مأموریت سخن گفتن داد. مردانگی او در درگیری با آن قوم همراه بیش از این گذشت. از اینجا به بعد قدری بیشتر از آن بزرگمرد حامی حسین علیه السلام خواهیم گفت.


[1] ابصار العين، ص 162.

[2] مقتل الحسين مقرم، ص 91.